Objective-C is een objectgeoriënteerde programmeertaal die voor het eerst werd ontwikkeld in het midden van de jaren 1980 door ingenieurs Brad Cox en Tom Love. Het is gebaseerd op de programmeertaal C en gebruikt een systeem voor het doorgeven van berichten afgeleid van de programmeertaal Smalltalk. Objective-C werd in 1988 in licentie gegeven door NeXT en is de programmeertaal die tegenwoordig in de meeste Apple-software wordt gebruikt.

Wat is er anders aan Objective-C?

In Objective-C is objectgeoriënteerd programmeren gebaseerd op het doorgeven van berichten tussen objectinstanties. In tegenstelling tot andere OOP-talen, waarbij u de methode van een instantie aanroept om zijn gedrag aan te roepen, stuurt u deze in Objective-C een bericht. De twee soorten programmering zijn min of meer gelijk, maar er zijn verschillen. Wanneer een object in Objective-C bijvoorbeeld een bericht wordt verzonden, kan het ervoor kiezen het te negeren of door te sturen naar een ander object in plaats van een waarde terug te geven.

Hier is een voorbeeld "Hallo, wereld!" programma geschreven in Objective-C:

 #import #import int main (void) {NSLog (@ "Hello, world! \ n"); retourneer 0; } 

Apple, Object, Programmeertaal, Programmeervoorwaarden