De term casual kan ook worden gebruikt als een derogatief zelfstandig naamwoord, om een speler te beschrijven die niet volledig is toegewijd aan het spelen van een videogame op een hoog niveau. Een hardcore gamer kan bijvoorbeeld de mening negeren van iemand die niet vaak het spel speelt door hem of haar een "smerige casual" te noemen.
Casual videogames hebben verschillende onderscheidende kenmerken. Ze zijn vaak webgebaseerd en worden meestal gevonden op mobiele telefoons of pc's. Ze hebben meestal geen hoge leercurve. Om dit te bereiken, hebben de meeste casual games maar een paar knoppen, meestal een enkele knop die het grootste deel van het spel bepaalt. Casual games hebben meestal niet veel tijd nodig om te spelen. Ze kunnen normaal gesproken in kleine periodes worden gespeeld. In tegenstelling tot meer "hardcore" spellen, hebben gewone spellen meestal geen lange tijd nodig om de laatste fase van het spel te bereiken. Daarom bevat een casual game vaak geen opslagfunctie.
Microsoft's Solitaire wordt beschouwd als de eerste zeer succesvolle casual game op de personal computer en heeft sinds de introductie in 1990 ongeveer 400 miljoen gamers getrokken.
Speltermen, Hardcore, Solitaire