De Unibus was een vroege computerbustechnologie die werd gebruikt door de VAX- en PDP-11-computers van Digital Equipment Corporation. Het werd oorspronkelijk in 1969 ontwikkeld door Gordon Bell en Harold MacFarland aan de Carnegie Mellon University. Het had de mogelijkheid om maximaal 256 kibibytes aan geheugen te adresseren naast het feit dat het een asynchrone bus was; wat betekent dat het geschikt is voor apparaten met verschillende kloksnelheden.

Hardware voorwaarden, geheugen