Als alternatief wordt schijfruimte, schijfopslag of opslagcapaciteit genoemd . Schijfcapaciteit is de maximale hoeveelheid gegevens die een schijf, schijf of station kan bevatten. De schijfcapaciteit wordt weergegeven in MB (megabytes), GB (gigabytes) of TB (terabytes). Alle soorten media die informatie kunnen opslaan, waaronder een CD, DVD, diskette, harde schijf, geheugenstick / kaart en USB-stick, hebben een schijfcapaciteit.

Naarmate informatie wordt opgeslagen op een schijf, wordt het schijfgebruik verhoogd. De schijfcapaciteit blijft echter altijd hetzelfde. Als u bijvoorbeeld een harde schijf van 200 GB hebt met 150 GB aan geïnstalleerde programma's, heeft deze 50 GB vrije ruimte maar heeft nog steeds een totale capaciteit van 200 GB. Wanneer een apparaat zijn capaciteit bereikt, kan het geen informatie meer bevatten.

Tip: wanneer u een nieuwe computer koopt, houd er dan rekening mee dat de grootte van de geadverteerde harde schijf niet is hoeveel vrije ruimte beschikbaar is. Alle computers hebben een besturingssysteem en sommige programma's zijn geïnstalleerd die een deel van de ruimte op de harde schijf gebruiken. Een nieuwe computer kan bijvoorbeeld adverteren met een harde schijf van 200 GB, maar deze heeft mogelijk slechts 100 GB vrije schijfruimte.

Opmerking: nadat een schijfeenheid is geformatteerd, kan het lijken dat sommige van de algemene capaciteit verloren zijn gegaan door de manier waarop deze is geformatteerd, hoe de schijf wordt gebruikt of de standaard van de meting die het besturingssysteem volgt.

Voorbeelden van schijfcapaciteit

De onderstaande afbeeldingen tonen de totale schijfcapaciteit van een harde schijf, evenals hoeveel ruimte wordt gebruikt en hoeveel er beschikbaar is. In de eerste afbeelding wordt de capaciteit (115 GB) weergegeven onder de vrije ruimte . In de tweede afbeelding worden de gebruikte ruimte en capaciteit op dezelfde regel weergegeven. De primaire schijf (C :) heeft bijvoorbeeld een schijfcapaciteit van 232 GB en is vrij van 39, 1 GB.

Verdelingscapaciteit

Een harde schijf kan worden onderverdeeld in secties die de indruk wekken van een nieuwe schijf. Wanneer een schijf gepartitioneerd is, blijft de totale schijfcapaciteit hetzelfde. Omdat de partities echter als nieuwe schijven worden behandeld, hebben ze elk hun eigen capaciteit.

Een 200 GB harde schijf die is onderverdeeld in twee schijven van 100 GB (C: en D: schijf) meldt bijvoorbeeld dat de D: schijf een capaciteit van 100 GB heeft, hoewel deze deel uitmaakt van een harde schijf van 200 GB.

Capaciteit, Schijfgebruik, Harde schijf voorwaarden, Grootte, Ruimte